Dana 08.11.1993. godine u 12:00 sati agresor je započeo najveću ofanzivu na Olovo, koju je pripremao godinu dana.
Strateška ofanziva glavnog štaba Vojske RS pod kodnim nazivom “Drina 93” uključivala je četiri odvojene operacije i to: na područje Olova tokom novembra i decembra 1993. te januara 1994., na Teočak u novembru i decembru 1993., na maglajsko-tešanjski džep tokom decembra 1993. i marta 1994., te na Bihaćki okrug u februaru 1994. s ciljem zauzimanja Grabeškog platoa i željezničke komunikacije koja prati tok rijeke Une.
Nijedna od ovih operacija nije dala rezultate niti je ispunila ciljeve agresora.Ponedjeljak, 8. novembar 1993. Počinje snažna ofanziva Vojske RS na Olovo.
Cilj Glavnog štaba VRS je zauzimanje Olova i spajanje Romanije i Glasinca dolinom rijeke Krivaje sa srpskim snagama u Vozući i na Ozrenu, čime bi bio prekinut koridor između tuzlanske regije i srednje Bosne. Glavni pravac napada vodi preko Kruševa, sela udaljenog od Olova desetak kilometara. Dvije sedmice nakon prvih napada VRS glavni pravac napada usmjerava prema Olovu iz pravca Krivajevića i Ajdanovića linijom Kruševo – Bakići – Kremenjača (kota 1113). Na branioce Olova napadaju pripadnici četiri korpusa VRS i to: Sarajevsko-romanijskog, Krajiškog, Drinskog i Hercegovačkog. Tu su 2. romanijska brigada, dijelovi 11. lake pješadijske brigade iz Mrkonjić-Grada, 6. sanske i 43. prijedorske brigade, 65. zaštitni puk VRS, kao i združene jedinice iz Drinskog korpusa VRS.
Ipak, združene jedinice 1. i 2. korpusa Armije RBiH zaustavile su generale Mladića i Gveru. Najpresudniju ulogu u slomu ove četničke ofanzive imao je dolazak elitne jedinice “Živiničke ose”, kojom je na terenu komandovao rahmetli Hazim Bešlija, zamjenik komandanta Mevludina Mahmutbegovića. Bešlija je rođen u olovskom selu Kruševo, upravo tamo gdje je neprijatelj probio liniju odbrane. Za vrijeme ofanzive, koja je trajala oko 70 dana, VRS imala je velike gubitke u ljudstvu i materijalno-tehničkim sredstvima.
Tokom ove ofanzive teško je ranjen ratni zločinac general Radislav Krstić, tadašnji načelnik štaba Drinskog korpusa VRS, nakon čega mu je amputirana noga. U jeku ofanzive, odlukom Predsjedništva RBiH od 14.12.1993. godine, 1. olovskoj brigadi je dodijeljen počasni naziv “SLAVNA” i od tada nosi naziv Prva slavna olovska brdska brigada.
Dana 09.11.1993. godine ranjen je komandir čete Bakići Zukić (Mustafa) Aziz koji gubi bitku za život dan kasnije.
KARAGIĆ (Rasim) ISMIR, poginuo 2. decembra 1993. godine u rejonu Olovskih Luku. Pripadnik 1. “slavne” olovske brigade. Dženaza obavljena na šehidskom mezarju Solun. Nije bio oženjen.
Neka ti je vječni rahmet a porodici sabur.
03.12.1994. – 03.12.2020.HADŽIABDIĆ (Habil) HAMZA, poginuo 03. decembra 1994. godine u rejonu Bakića. Dženaza obavljena na mezarju Gradina – Olovo. Oženjen, otac dvoje djece.
HADŽIABDIĆ (Habil) FADIL, poginuo 03. decembra 1994. godine u rejonu Bakića. Dženaza obavljena na mezarju Gradina – Olovo. Nije bio oženjen.
HADŽIABDIĆ (Sifet) AZIZ, poginuo 03. decembra 1994. godine u rejonu Bakića. Dženaza obavljena na mezarju Gradina – Olovo. Oženjen, otac jednog djeteta.Neka vam je vječni rahmet a porodicama sabur.
Izvor;Udruženje “Senahid Bolić Bolo”
Radio Olovo
